Minik kedicik sevgiyle yaşama dönmüştü.
Artık zıplıyor, hopluyor minicik kedi. Kutuda yaşıyor ama
sık sık kutunun tepesine tırmanıp
altındaki battaniyeye düşüyor. Battaniyeyi
canı acımasın diye serdik.
Pek güzel, pek tatlı. Yaşam enerjisi bakışlarından yansıyor.
Gözlerine bakınca enerjisi size akıyor.
1 ay geride kalıyor. Minik neredeyse 1,5 aylık olacak. Oysa yeni doğmuş bir kedi gibi.
Peki ne olacak? Ankara’ya dönüş zamanı yaklaşıyor; sana kim bakacak? Çiğdem Teyze istiyordu ama O da Paris yolcusu. Sana çok zaman ayırmak gerek. Üstelik evde ve bahçede Çiğdem Teyze’nin kedileri dolaşıyor? Kendisi olmadan onların arasına giremezsin.
1 ay geride kalıyor. Minik neredeyse 1,5 aylık olacak. Oysa yeni doğmuş bir kedi gibi.
Peki ne olacak? Ankara’ya dönüş zamanı yaklaşıyor; sana kim bakacak? Çiğdem Teyze istiyordu ama O da Paris yolcusu. Sana çok zaman ayırmak gerek. Üstelik evde ve bahçede Çiğdem Teyze’nin kedileri dolaşıyor? Kendisi olmadan onların arasına giremezsin.
Endişe içindeyiz. Başka bir hayvan dostu, dostumuz Nilüfer, ben
alabilirim, diyor. Ohhh! Hem de Nilüfer. Ama eşi Muhammet ile konuşması
gerektiğini, belirtiyor. Muhammet arkadaşımız, bir köpek tutkunu. Köpeği var.
Evde iki de kedi. Alican, Nilüfer’i beklemeden, Muhammet ile konuşuyor.
Dostumuz, zaten Nilüfer’in kedi sevgisine karşı çıkmıyormuş ki! Üstelik de
aralarında, bir küçük hayvan edinsek,
evdekiler büyüdü, diye konuşuyorlarmış. İşte aile bulundu. Hem de en mükemmeli.
Kasım ayının başları. Gidişimize 1 hafta var. Bu arada evde birbirinden habersiz iki kediyi barındırmayı, birbirlerinden korumayı, sevgimizi ve ilgimizi ikisine de bolca sunmayı, başardık. Bizim uysal kedimiz Fındık, daha çok aşağı katta zaman geçirdiği için yukardaki yaşam mücadelesinden habersiz geçirdi günlerini.
Kasım ayının başları. Gidişimize 1 hafta var. Bu arada evde birbirinden habersiz iki kediyi barındırmayı, birbirlerinden korumayı, sevgimizi ve ilgimizi ikisine de bolca sunmayı, başardık. Bizim uysal kedimiz Fındık, daha çok aşağı katta zaman geçirdiği için yukardaki yaşam mücadelesinden habersiz geçirdi günlerini.
Nihayet o gün geliyor. İçimizde sevinçle karışık bir burukluk, sokağımızın alt ucundaki Nilüfer ile Muhammet’in
evine götürüyor onu Alican. Adsız miniğimiz yeni ailesine kavuşuyor.
Artık bir adı da var: MELEK
Nilüfer, sonradan anlatıyor: “Selmacım, Melek adını, kendisi koydu. Alican Bey, o gece bize minik kediciği getirdiğinde, biz isim vermedik, demişti. İsimsiz yavruya baktığımda alnında "M" harfi gördüm. Tüylerinin renkleriyle oluşmuştu harf. Ayrıca o kadar minicikti ki , acaba yaşayacak mı, diye düşünmeden edememiştim. Ve, ağlak yüzü İle o kadar masumdu ki... "Yaşarsa da ölürse de Melek" diye , düşündüm o an...
Nilüfer, sonradan anlatıyor: “Selmacım, Melek adını, kendisi koydu. Alican Bey, o gece bize minik kediciği getirdiğinde, biz isim vermedik, demişti. İsimsiz yavruya baktığımda alnında "M" harfi gördüm. Tüylerinin renkleriyle oluşmuştu harf. Ayrıca o kadar minicikti ki , acaba yaşayacak mı, diye düşünmeden edememiştim. Ve, ağlak yüzü İle o kadar masumdu ki... "Yaşarsa da ölürse de Melek" diye , düşündüm o an...
Melek'in yeni ailesinde yaşamı sürüyor.
MELEK'İN ÖYKÜSÜ DEVAM EDECEK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder