20 Mart 2017 Pazartesi

MUTLULUK VE YALNIZLIK BİRARADA


Mutluluk bu işte!


Fındık anlatıyor:
"Yeni evime geçtim ya, çok mutluyum; ama en büyük sorunum Alican Bebiç  ve Selma Anneannem'e duyduğum özlem. Öteki evdeyken hergün birlikteydik. Şimdi sabah 8'e doğru annem babam gidiyor. Yalnız kalıyorum. Tamam, diyeceksiniz ki, "kediler zaten bütün gün uyur!" Anladım da hiç mi uyanmıyoruz? Ben yemeğimi yemeden önce sevilmek isterim. Kim başımı okşayacak? El kapmaca oynamak isterim. Kim elini kaptıracak? Koşmaca oynamak isterim. Hani peşimden koşan? Bir de ben biraz da sevdiklerimin yanına sokulmak isterim. Kimse yok. Ama yine de mutluyum. Camdan dışarı bakıyorum. Koca bir yatakta yorganın altına girip uyuyorum.Oyuncak beyaz fare ile oynuyorum. Koltukların arkasını tırmalıyorum.
Faruk Babam'ı seviyorum. Zaten çok çok iyi bir baba o. Ben bütün gün yalnız kalmaya, Bebiç'imi, anneannemi özlemeye razıyım, yeterki annem akşam gelsin. Babam da. Öteki evde kalsaydım  bazı geceler onları göremeyecektim.
Itır Annem'siz yapamam ben. Üstelik, Selma Anneanne ile Alican  Bebiç sık sık geliyorlar. Hemen karşılıyorum eski günlerdeki gibi oynuyoruz, koşuyoruz ve birlikte yatıyoruz. Aaa, unutuyordum. Geçenlerde annem, babam seyahate gittiler. Nereden mi biliyorum? Bavul üstünde yatmayı bütün kediler gibi ben de çok seviyorum. Bavullar hazırlandı. Sonra beni taşıma çantasına koydular. Hooopppp! Kendimi eski evimde buldum. Evin her yanını biliyorum, tanıyorum. Tabii,  Anneanne ile Bebiç de oradaydı. Anne ile Babanın seyahatten dönüşü. Yine aynı biçimde aldılar beni. Bavullar. Bavul üstünde yatış. 💓
Ya bir birşey itiraf edeyim mi? Ben şanslı bir kediyim."  😻🙀😻


Ben ve Annem 💓

Etrafı seyrediyorum
Yeni evim çok güzel bir bahçeye bakıyor

Alican Bebiç geldi